Znalezionych wyników: 34

Przeszukiwałem forum i mam nadzieję, że to najodpowiedniejsze miejsce na zajawienie tematu. Otóż jeżdżę już rok Sandero III Stepway, wcześniej miałem Lodgy Stepway, no i niestety da się... usłyszeć, że Lodgy w mojej ocenie miała lepsze spasowanie tapicerki w okolicach deski rozdzielczej. Sandero niby lepsza klasa, ale gdzieś tak po 10 000 km zaczęło irytująco trzeszczeć w paru miejscach:

- Trójkątna ciemna zaślepka od lusterka w drzwiach. Potrafi wchodzić w denerwujący rezonans. Ściągałem, doklejałem taśmy by zminimalizować punkty styczne plastiku z metalem - nie wiele dało. Daje owszem - jej pełne ściągnięcie. Gdy w trakcie jazdy trzeszczy i mocno ją się dociśnie - odgłos znika.
- Plastikowe osłony słupków - te też potrafią wpaść w ciągłe trzeszczenie/wibrowanie. Tych jeszcze nie rozbierałem, ale może ktoś wie, jak je zdemontował bez niszczenia spinek?

Przy wielu plusach tego modelu, spasowanie plastikowej tapicerki uważam za jedną ze słabszych cech...

Po 4 latach przyszło się z przedstawioną tu Lodgy pożegnać. Podsumowanie:

PLUSY

MINUSY

Wymienione wyżej rzeczy były mi z grubsza wiadome w momencie zakupu, nie stanowiły więc większego zaskoczenia. Generalnie: auto nie budzące emocji, praktyczne, niezawodne. Dacia Lodgy była na tyle dobrym doświadczeniem, że kolejne auto będzie również tej marki :-)

Pewnie, że mogłem. Ale większy byłby mój ból na myśl o tym, że zainstalowałem sobie jakąś prowizorkę. Dlatego też mam teraz łokieć jak staw kolanowy T-Rexa :-)

UPDATE z użytkowania, już niedługo przyjdzie pożegnać się z Lodgy, czas na inny model. 3-4 rok jazdy jak dotąd - beznamiętny. Zeeerooo emocji. Tak oceniam Lodgy. Także tych złych emocji. Jak na razie auto bezusterkowe. Stoi to w sprzeczności z rankingami, gdzie Dacia to królewna awarii. Lecz jak się mawia - wyjątek potwierdza regułę :-)

Najbardziej boli, dosłownie i w przenośni brak miękkiego podłokietnika w drzwiach. Po latach za dobrą decyzję uważam brak tylnej kamery cofania - tak niskie położenie ekranu to zabawa w jakiś peryskop i łódź podwodną. Największą moją sympatię budzi chyba kolor auta. Szybka lokalizacja na parkingu, w potoku szarych, czarnych, białych, beżowoburych aut. I całkiem udany przód po lifcie - auto sporo zyskało, odeszło od stylistyki a la Ceausescu. Ogólnie ziew. Ale i tak nadal to jakaś emocja w porównaniu do VW czy Skody :-)

Wasza dyskusja wydaje mi się o tyle abstrakcyjna, że rzadko sięgam górnej granicy prędkościomierza. Odnoszę bowiem wrażenie, że Dacia ma ochotę wtedy wzbić się w powietrze :-)

Ale faktycznie większy komfort jest przy pełnym załadunku, bo bez niego czuję się, jakbym prowadził pustą aluminiową puszkę po napoju.

Jestem zwolennikiem "downsizeingu". Dacię i japońca kupowaliśmy z salonów jednym czasie. Przy wyborze silników w obu przypadkach zdecydowaliśmy się na większe jednostki. Nie ufam bzyczkom. Wolę moc zbierać z pojemności niż z wyrafinowanej techniki. Taki tam old school. I nie ukrywam, że gdyby była Lodgy z silnikiem np. 2 litrowym - to taką bym najchętniej nabył.

No i minęły dwa lata. Problemy wieku dziecięcego ustały. Co się przez miniony rok wydarzyło? Prawie nic. Poza odklejającymi się górnymi uszczelkami drzwi (te przyklejone do nadwozia, nędza...).

Refleksje po kolejnym roku użytkowania?

Nad wyraz dobrze oceniam dynamikę auta po mieście, 1.6 Sce naprawdę daje radę. Autostrada lub ekspresówka wymaga jednak planowania, nie ma miejsca na spontan.

Praktyczne auto, nic poza tym, żadnych emocji.

Marka może wywierać wpływ na jakość obsługi klientów w ASO. Są systemy do oceniania obsługi i wyciągania z nich wniosków. Wówczas nie byłoby miejsca na olewanie klienta. Oczywiście mogę sobie pomarzyć.

Skrzypienie sprzęgła zdiagnozowane dzięki temu forum. 4 podejścia serwisu Renault i nie zlokalizowali źródła. U mnie był nim tłoczek górnego czujnika (zielono-szara obudowa) - robota na 10 minut.

Tak jak w przypadku tylnych amortyzatorów ASO próbowało wmówić mi brak problemu, co wystawia mierną opinię marce.

Sugestie wymienione w tym wątku dot. czujników montowanych do pedału sprzęgła okazały się celne - za co dziękuję! 4 podejścia serwisu Renault i nie zlokalizowali źródła skrzypienia. U mnie był nim tłoczek górnego czujnika (zielono-szara obudowa) - robota na 10 minut.

Ja naturalnie też uznałem to za feler, ale w ASO uspokoili mnie, że to chodzi o... utrzymanie odpowiedniej temperatury do spalania syfu w katalizatorze. Nie znam się, ale to chyba jakaś wierutna bzdura :-)

To jest jakiś seryjny feler, może warto się dowiedzieć w serwisie, czy jest możliwa wymiana nieodpłatna po gwarancji, bo z tymi manetkami jest akcja serwisowa.

Tak mi się też wydaje, że Duster to flagowy model, więc i większa dbałość o wykonanie. Jak dla mnie Renault przymyka oko na marokańską perfekcję, może z racji na to, gdzie głównie ten model trafia w eksporcie. Przymierzaliśmy się do Dustera, ale niestety gabaryty wnętrza to inna kategoria. Ładne, praktyczne auto, ale zbyt ciasne jak dla nas.

No i 1 rok z Dacią Lodgy. Konkluzje:

Dlaczego nabyłem? Bo nowe, czyli bez historii i na gwarancji. Tanie. No i chodziły słuchy, że nie psujne.

Jak to oceniam po roku? Teraz bym już nie kupił. Zdecydowanie w kategorii minivan wybrałbym opcję "używka" typu Scenic, Zafira itp. Bo nawet Scenic w II wersji prezentuje wyższe walory użytkowe, jak Lodgy.

Niestety, poza tym, że auto jest nowe, że ma gwarancję, no i że jest b. pakowne, nic więcej specjalnego sobą nie prezentuje.

Owszem - wiedziałem, że biorę spartańskie auto. Ale jego ogólną ocenę obniża niestety jakość wykonania - duża ilość dziadowskich odgłosów świadczących o słabych rozwiązaniach technologicznych no i mało ambitne podejście dealera do ich likwidacji. Nie mam zbyt dużych oczekiwań od samochodu, ma być praktyczne. Ale jakość wykonania Dacii przysłania nawet to mało wymagające podejście.

Więc jeśli masz wydać 50-60 tys. na nową Lodgy, lub 20-25 tys. na używanego np. Scenica - wybrałbym teraz tę drugą opcję. No ale jestem mądry post factum, więc jeszcze parę lat się pomęczę.

UWAGA: powyższe dotyczy tylko modelu Lodgy. Wydaje mi się, że właściciele np. Dustera czy Sandero mają więcej powodów do zadowolenia.

Niestety nie wiem, na jakiej marki amory wymienili. Bynajmniej efekt jest zadowalający - zawieszenie działa jak należy, a było fatalnie. Jak dla mnie to systemowy problem, bo wzmianki o tym hałasowaniu często się pojawiają choćby na tym forum. Może wyszła jakaś badziew-partia amortyzatorów? Polecam więc wspomnieć w serwisie, że to szerszy problem, a nie tylko Wasze widzimisię. Powodzenia!

Zlikwidowane stuki z tyłu w efekcie wymiany pierwotnych amortyzatorów. Matko, jaki komfort, hałasowało jak w wozie drabiniastym.

Dyszka nabita. Najważniejsze - zlikwidowane stuki z tyłu w efekcie wymiany pierwotnych amortyzatorów. Matko, jaki komfort, hałasowało jak w wozie drabiniastym. Auto przetestowane w mieście i długich trasach - pakowność genialna, dynamika przeciętna przy wyprzedzaniu na szybkich trasach, przy jeździe miejskiej nie ma kompleksów. Kolejny zawód - tapicerka wykładzin podłogi i bagażnika taka se, mechaci się, zwłaszcza przy rzepach toreb podróżnych.

I taka refleksja - na polskich autostradach b. mało Dacii. Głównie Dustery. Trochę Lodgy, Dokkerów i koniec. Tak jakby było to auto na dojazdy lokalne :-)

Ale to badanie na małej próbce czasowej.

Odnośnie skrzypienia fotelu kierowcy - po zgłoszeniu w serwisie wymienili mi bazę/podstawę czy jak tam. Nadal skrzypiało :-)

))) Zgodnie ze wskazówkami przesmarowałem sprężyny pod gąbką siedziska, ale moim zdaniem to nie to wydawało ten upierdliwy dźwięk. Bardziej ten wspornik siedziska z prawej strony, zwłaszcza mocowanie gniazda pasa bezpieczeństwa. Po zaaplikowaniu - przestałooooo skrzypieć......... Przynajmniej na razie.

Trasa ekspresowa, dystans 400 km, średnia 7,9 l przy prędkości 120-140 km/h /// 5 osób i bagaże. Dużo, standard czy ekonomicznie?

W paru słowach, bo parę tysięcy już przejechane - dla tych, co zastanawiają się nad zakupem:
- Auto praktyczne, bardzo pojemny bagażnik, ale już miejsce na tylnej kanapie przeciętne, gdy tylko przesunie się przednie fotele. Moim zdaniem trochę źle to zaprojektowano, bo bagażnik jest tak wielki, że trzeba się władować do niego by sięgnąć foteli. Można byłoby więc je trochę przesunąć do tyłu. Trzeci rząd siedzień, który był obligo w Stepway'u leży sobie w garażu. PO jego montażu bagażnik drastycznie się zmniejsza.
- Dynamika zadowalająca, fajnie sprawdza się na mieście. Na trasie nie ma co przesadzać, bo w środku robi się w kit głośno. Silnik SCe nie jest oszczędny, ekonomia rodem z lat 90-tych.
- Jakość wykonania marokańska - czyli przeciętna. Może trafiłem na taki a nie inny egzemplarz, ale paka hałasuje, wydaje upierdliwe dźwięki: zawieszenie, tapicerka, pedały. DRAMAT. Wiadomo, że wycieszenie Dacii jest oszczędnościowe, ale te hałasy to partacka niedoróba.

Reasumując - bardzo praktyczne rodzinne auto, proste w formie, ale wiele do życzenia pozostawia jakość wykonania.

Szkoda, bo nadwozie minivan jest b. fajne. Opcjonalnie - Duster ma za wysokie progi, ciasniejszy w środku i ma mały bagażnik. Dokker - zbyt wiele blachy w środku, choć też fajny dla rodziny.

Gdybym miał teraz wybrać, chyba postawiłbym na Dustera. Lepiej wykonany, nowocześniejszy.