[ian]

Witam!
O Dacii też jest-na końcu. Warto zwrócić uwagę, że Czesi wybierają Skody, Węgrzy swoje Suzuki, a Rumunii Dacię. Tymczasem Polacy-nieładnie, nieładnie obcy przemysł wspierają...
Czy ktoś ma informację jak Logan wypadł w ostatnim raporcie Dekry 2008?

Ford Focus jest numerem jeden na liście najchętniej kupowanych aut przez polskich kierowców, i to już drugi rok z rzędu. Przynajmniej tak wynika z raportu AAA Auto Group - międzynarodowej sieci sprzedaży używanych czterech kółek. Według tych danych, najlepiej sprzedają się samochody w cenie około 20 tysięcy złotych. Tyle właśnie kosztuje w salonie tej firmy pięciodrzwiowy ford focus z 2002 roku napędzany benzynowym silnikiem 1.4. Drugim najczęściej wybieranym samochodem był Opel Astra. Podium uzupełniła na trzecim miejscu Skoda Octavia. Czwarte i piąte miejsce to odpowiednio Renault Megane i Ford Mondeo.

Specjaliści twierdzą też, że co piąty sprzedawany Polakom samochód ma mniej niż pięć lat, a co ósmy jest koloru niebieskiego. Silnik diesla wybiera 26 klientów na stu.

A jak jest u naszych sąsiadów i dalej? Czesi i Słowacy najczęściej kupowali Skodę. Całe podium to kolejno: Fabia, Felicia, Octavia. Węgrzy wolą produkt krajowy, czyli Suzuki Swift (japońska marka ma tam fabrykę), potem jest Skoda Fabia i Octavia.

Rumuni najchętniej wybierali Dacię Solenza i jej następcę Logana, dalej jest Renault Thalia, i Ford Escort. W kraju Drakuli najwięcej sprzedaje się aut tanich, to znaczy takich, które kosztują mniej niż 12 tysięcy złotych.

[dogberry]

Połowa sprzedawanych w Polsce nowych samochodów jest dla firm.

Dla osób prywatnych korzyści z zakupu nowego samochodu są takie, że jest on nowy i na gwarancji i nic więcej. Jakby były jakieś ekonomiczne/podatkowe korzyści z zakupu nowego samochodu (np. przy deklaracjach podatkowych) ludzie by poszli na salonu a nie na giełdę.

Poza tym jest duża grupa (jak nie przeważająca większość ludzi w Polsce) której nie stać po prostu na zakup samochodu za więcej niż 10k PLN i koniec.

[jan ostrzyca]

[laisar]

Cytat:

A przecież dentysta prywatny i etatowy tak samo używają samochodu i do tego samego celu.

Może i tak, ale jednak tylko ten pierwszy ponosi całe ryzyko prowadzenia własnego biznesu - i stąd, jak rozumiem, te preferencje podatkowe...

[jan ostrzyca]

[laisar]

Cytat:

Co ma "ryzyko" prowadzenia biznesu do preferencji podatkowych przy zakupie auta?

To samo co przy zakupie wszystkich innych środków trwałych?

Cytat:

Takie samo "ryzyko" dotyka etatowców bo mogą ich zwolnić.

Nie ma dziś siły (i czasu d:) na dyskusyjnego ping-ponga (; - wierzę, że jednak w końcu dostrzeżesz różnicę między ryzykiem pracodawcy a pracobiorcy...

I od razu się zastrzegę - ja też nie korzystam ze wspomnianych przepisów, ale nie zazdroszczę zbyt wiele: każde rozwiązanie ma własne "zady i walety".

[ Dodano: 2008-02-07, 14:29 ]
Aha - właściwie to przecież prawie nic nie stoi na przeszkodzie, żeby każdy chcący skorzystać z tych przepisów założył działalność gospodarczą, prawda? (; Nawet większość pracodawców pewnie chętnie zmieniłaby etat na kontrakt z firmą... <:

[Pablo78]

[jan ostrzyca]

[Pablo78]

[laisar]

Czepiacie się nazewnictwa, a ono jest najmniej ważne - podstawcie sobie w tamte miejsca "przedsiębiorca" i "pracownik etatowy": clou problemu pozostanie jednak to samo...

[jan ostrzyca]

[laisar]

Cytat:

Pismo rzecze

No cóż, obawiam się że w tym przypadku nie jest to akurat najbardziej wiarygodne źródło... (;

A serio:

Cytat:

"Nazewnictwo" jest bardzo ważne.

Zależy w jakiej sprawie - tu rozmawiamy o kwestii, kto ponosi większe ryzyko: pracownik etatowy czy samodzielny przedsiębiorca - i jestem pewien, że żadna zmiana nazwy którejkolwiek z tych osób na to ryzyko nie wpłynie.

[jan ostrzyca]

[laisar]

Jak to powiedział Mirmił: "Nie oczekiwałem wiele - i słusznie" <; - ziściły się, niestety, moje obawy co do kierunku w jaką skierujesz dyskusję, Janie.

Przypomnę, że do tej pory rozmawialiśmy (i to ty zacząłeś :P ) o różnicach między przysłowiowym dentystą na etacie, a jego kolegą prowadzącym działalność gospodarczą na na własny rachunek. A nie o żadnych spółkach, zarządach i prezesach! I na ten drugi - zupełnie inny - temat w ogóle nie zamierzam się wypowiadać.

Czy moglibyśmy wobec tego wrócić do właściwego tematu i zechciałbyś mnie oświecić, czemu uważasz że dentysta-etatowy ma takie samo ryzyko co dentysta-przedsiębiorca?

I czemu - co wydajesz się postulować - jednoosobowa firma tego drugiego miałaby być traktowana inaczej niż wszystkie inne podmioty gospodarcze?

Ostatnia sprawa: ani odpis VAT-u, ani amortyzacja to właściwie nie są żadne "ulgi", tylko konsekwencje przyjętego rozwiązania ustroju podatkowego. I pracownik etatowy też ma podobne "ulgi", tzn tak samo jak przedsiębiorca korzysta z "kosztów uzysku" - tyle że zryczałtowanych i stosunkowo niewielkich, ale za to właśnie proporcjonalnych do ryzyka.

Zastrzeżenie: wcale nie uważam, że aktualny ustrój podatkowy jest idealny - ale czepiasz się, moim zdaniem, akurat mało istotnych rzeczy.

[ Dodano: 2008-02-08, 13:19 ]
Aha, jeszcze rzecz najostateczniejsza (; (ew. najpierwsza) - nazewnictwo.

Mnie nie interesuje propaganda - mnie interesuje rzeczywistość. A w niej jest tak jak napisałem:

Cytat:

kto ponosi większe ryzyko: pracownik etatowy czy samodzielny przedsiębiorca - i jestem pewien, że żadna zmiana nazwy którejkolwiek z tych osób na to ryzyko nie wpłynie.

[ Dodano: 2008-02-08, 13:26 ]
Hmm, zapytam może na wszelki wypadek wprost: naprawdę uważasz, że zmiana nazwy wpłynie na ryzyko?

Tylko odpowiedź twierdząca byłoby potwierdzeniem tezy, że nazewnictwo jest sprawą kluczową - mnie to jednak wygląda właśnie na "zaklinanie rzeczywistości", wprost z przywołanych przez ciebie przykładów faszyzmu i stalinizmu.

Które - jak się w nie wgłębi - to swoją drogą pokazują swą daremność: "powtarzaj jakieś kłamstwo [nazwę?] wystarczająco długo, a ludzie w nie uwierzą" - o to chodzi? Tyle że ludzka wiara - w "Niezwyciężoną Rzeszę", w "Komunizm Najlepszym Ustrojem" czy w "nieruchomą Ziemię w centrum wszechświata" - jakoś nigdy nie wytrzymuje zderzenia z rzeczywistością...

[jan ostrzyca]

[waski]

Ja prowadzę działalnośc gospodarczą na własny rachunek i też jestem dymany przez państwo, bo ci którzy są na vacie, biorą auta s kratką, odpisują vat, następnie w czasie życia auta i jego pracy, wpisują w koszty, wszystko co wlezie, benzynę, amortyzację auta i inne.
Ja mam działalnośc na ryczałt i co dostaję, ano guzik. Też muszę mieć auto w mojej pracy, bo co towar będę woził na plecach, a wszystkie koszty ponoszę tylko i wyłącznie ja, benzyna, wszelkiego typu naprawy, wogóle cała amortyzacja auta, jest w moich rękach, upssss przepraszam w moim portfelu. I nic nie mogę sobie odpisać. I to jest sprawiedlowość.
Z jednej strony mamy vatowca, który obraca grubą kasą i jeszcze wszystko odpisuje i z drugiej też przedsiębiorcę tylko drobnego, który nie może kompletnie nic odpisać.

[jan ostrzyca]

[laisar]

[jan ostrzyca]

[GeRRaD]

Czasem interesy załatwia się w knajpie lub w łóżku

[jan ostrzyca]

[laisar]

Cytat:

Otóż obawiam się, że te "rzeczywiste" koszty bywają nieco pompowane.

Może są pompowane, a może nie są - od tego są kontrole skarbowe żeby sprawdzać, a do wyroku sądowego obowiązuje domniemanie niewinności.

Naiwne? Być może, ale za to zdroworozsądkowe.

Zwłaszcza, że praca na własny rachunek zbyt często splata w sposób trudny do rozliczenia z życiem osobistym. Kiedyś sprawdzałem czy nie warto by przejść na działalność gospodarczą (nie było) i o ile pamiętam koszta np samochodu powinno się odliczać w odpowiedniej części do używania go jako służbowego.
Tyle teoria, ale jak to w praktyce zrobić, kiedy jedziesz z dzieckiem do lekarza, oczekiwanie w kolejce wykorzystujesz żeby załatwić jakieś papiery firmowe w urzędzie trzy ulice dalej, a w drodze powrotnej robisz zakupy domowe i firmowe?

Odpowiedź: niech każdy rozlicza jak chce, a potem przyjdzie walec... znaczy: fiskus - i wyrówna... ;P

[piotrres]

[quote="jan ostrzyca"]

[GeRRaD]

[jan ostrzyca]