Wysłany: 2025-09-28, 15:48 Pozdrowienia spod Poznania
Szanowne Forumowiczki, Szanowni Forumowicze,
forum czytałem biernie już od ładnych kilku lat, a ponieważ od 6 miesięcy mam Joggera, postanowiłem się wreszcie aktywować. Do Dacii przesiadłem się z C4 Grand Picasso. W porównaniu z Picasso, Jogger ma kilka minusów, w tym brak nawiewów z tyłu (na co dość mocno narzeka rodzina) oraz zadziwiająco mało miejsca w 2. rzędzie na nogi (zwłaszcza biorąc pod uwagę rozstaw osi, chociaż tutaj zyskuje 3. rząd). Ma też plusy -- np. tradycyjny panel sterowania z przyciskami i pokrętłami. No i nie ma PureTech-a, co nam bardzo obniżyło poziom stresu
Chciałbym się też pochwalić, że to druga Dacia w rodzinie (wielki powrót po 40 latach) -- pierwsza jest na zdjęciu poniżej.
Uważni zauważą, że ta pierwsza ma znaczek Renault (to jednak była Dacia 1300). Podejrzewam, że to tuning pierwszego właściciela -- kupiliśmy ją jako używaną i musiała być po jakiś przejściach, bo np. miała siedzenia od Fiata 125. Mimo wszystko, wzbudzała zainteresowanie na ulicy -- to jedyny samochód z efektem "wow", jaki mieliśmy .
Nowa Dacia spisuje się dobrze i po pierwszych 6 miesiącach nie mam specjalnych powodów do narzekania, poza drobiazgami, które można samodzielnie poprawić (np. "drżące" słupki A). Oby tak dalej!
Super. Mocno trzymam kciuki za udane zakończenie remontu Nasza była z 1974 r. Sprzedaliśmy ją w 1986 - z opowieści rodzinnych pamiętam, że była już wtedy solidnie przerdzewiała, chociaż przeszła co najmniej jeden duży remont blacharski. Natomiast nie pamiętam dokładnie, kiedy ją kupiliśmy (było to dla mnie dość wczesne dzieciństwo). Musiało być to jednak przed stanem wojennym, bo kojarzę, jak szmuglowaliśmy ukryte gdzieś w bagażniku mięso od rodziny na wsi .
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
.
Nasza była z 1974 r. Sprzedaliśmy ją w 1986 - z opowieści rodzinnych pamiętam, że była już wtedy solidnie przerdzewiała, chociaż przeszła co najmniej jeden duży remont blacharski. Natomiast nie pamiętam dokładnie, kiedy ją kupiliśmy (było to dla mnie dość wczesne dzieciństwo). Musiało być to jednak przed stanem wojennym, bo kojarzę, jak szmuglowaliśmy ukryte gdzieś w bagażniku mięso od rodziny na wsi 
.